Δες τους πίνακες του καλλιτέχνη και σημείωσε τα δικά του λόγια που εμφανίζονται στο ταινιάκι.
ΠΑΜΠΛΟ ΠΙΚΑΣΟ (1881-1973)
Ο Πάμπλο Πικάσο γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας στις 25 Οκτωβρίου του 1881. Πατέρας του ήταν ο Χοσέ Ρούιθ Μπλάσκο, καθηγητής του σχεδίου, και μητέρα του η Μαρία Πικάσο. Ζωγράφιζε εξαιρετικά από πολύ μικρή ηλικία. Έγινε δεκτός στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης όταν ήταν 13 ετών. Έβρισκε τα μαθήματα υπερβολικά "πειθαρχημένα" για τα γούστα του και προτιμούσε να κάνει βόλτες στην πόλη της Βαρκελώνης ζωγραφίζοντας τους ανθρώπους που συναντούσε εκεί. Το 1897 πήρε χρυσό βραβείο με τον πρώτο πίνακά του που παρουσίασε στην Ακαδημία. Το 1904 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε με άλλους μεγάλους καλλιτέχνες, όπως ο Ματίς και ο Μιρό. Από το 1912 έως το 1914 τα έργα του Πικάσο γίνονταν όλο και πιο γνωστά. Σύντομα, το όνομα του έγινε συνώνυμο με το καινούργιο και το τολμηρό. Λόγω της ποικιλομορφίας αλλά και της χρονικής έκτασης που παρουσιάζει το έργο του Πικάσο, χωρίζεται συνήθως σε διαφορετικές περιόδους. Ο κυριότερες από αυτές είναι: Η Μπλε ή Γαλάζια περίοδος (1901-1904): οι πίνακες του Πικάσο, χαρακτηρίζονται από το μπλε χρώμα και συμβολίζουν μία συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο της ζωής του. Η Ροζ ή Ρόδινη περίοδος (1905-1907): Στους πίνακες αυτής της περιόδου, κυριαρχούν τα κεραμικά χρώματα και οι γήινοι τόνοι. Ο Αναλυτικός κυβισμός (1907-1912): είναι η τεχνοτροπία που ανέπτυξε μαζί με τον Μπρακ. Ο Συνθετικός κυβισμός (1912-1915): η περίοδος κατά την οποία ο Πικάσο και ο Μπρακ εξέλιξαν την κυβιστική οπτική, χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολάζ. Ο Πικάσο ως ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης και δραματουργός ήταν ιδιαίτερα πολύπλευρος. Έκανε μερικές εμφανίσεις σε κινηματογραφικά έργα, πάντα ως... Πικάσο. Η πιο αξιοσημείωτη περίπτωση ήταν στην ταινία του Ζαν Κοκτό "Η Διαθήκη του Ορφέα". Επίσης είχε λάβει το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Λένιν το 1950 και το 1961. Δεν είναι εύκολο το έργο του να καταταχθεί σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική κατηγορία γι΄ αυτό και από πολλούς κατηγορήθηκε για έλλειψη συνέπειας στη ζωγραφική του. Ωστόσο θεωρείται ο πρόδρομος κι ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ζωγραφικής του 20ου αιώνα. Άφησε περίπου 20.000 αυτοτελή έργα του, κάθε μορφής, πίνακες, γλυπτά, κολάζ. Έχουν κλαπεί περισσότερα έργα του, από ότι οποιουδήποτε άλλου ζωγράφου! Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα αναφορές, πάνω από 550 έργα του έχουν καταγραφεί επισήμως ως κλεμμένα. Κορυφαία στιγμή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας αποτελεί η «Γκερνίκα», ένας πίνακας καταγγελίας για τα εγκλήματα των φασιστών κατά του λαού στον ισπανικό εμφύλιο.
Μουσική: Νίκος Αίμα, "Πικάσο" για βιολί, πιάνο και ορχήστρα
Υλικό από το "τρελό σχολείο"
