13.02 Κατασκευές των ανθρώπων

α) Οι Ονοματικές αναφορικές:

·      εισάγονται με τις αναφορικές αντωνυμίες που, ο οποίος (-α, -ο), όποιος (-α, -ο), όσος (-η, -ο), ό,τι.

·        χρησιμοποιούνται όπως ένα όνομα, ως υποκείμενο, αντικείμενο, κατηγορούμενο ή προσδιορισμός.

-        Όποιος βιάζεται σκοντάφτει, (υποκείμενο του ρ. σκοντάφτει)

-        - Πάρε όσα θέλεις, (αντικείμενο του ρ. Πάρε)

-        Η ευκαιρία αυτή είναι ό.τι πρέπει, (κατηγο­ρούμενο)

-        Πέταξε τα λουλούδια που είχαν μαραθεί. (προσδιορισμός στη λ. τα λουλούδια)

β) Οι επιρρηματικές αναφορικές:

·      Εισάγονται με τα αναφορικά επιρρή­ματα όπου / οπουδήποτε, όπως / οπωσδήποτε, όποτε / οποτεδήποτε, όσο / οσοδήποτε.

·      Χρησιμοποιούνται όπως οι επιρρηματικοί προσδιορισμοί, οπότε μπορεί να δηλώνουν τόπο, χρόνο, τρόπο, ποσό, όρο ή συμφωνία, εναντίωση ή υπαναχώρηση, παρομοίωση-σύγκριση.

-        Πήγαινε όπου θέλεις, (τόπος)

-        Μπορείς να έρθεις όποτε θέλεις, (χρόνος) Να το κάνεις όπως σου είπα, (τρόπος)

-        Φάε όσο θέλεις, (ποσό)

-        Θα δεχτώ μόνο όπως σου είπα, (όρος π συμ­φωνία)

-        Όσο κι αν προσπάθησα, δεν τα κατάφερα. (εναντίωση)

-        Να με εμπιστεύεσαι, όπως εμπιστεύεσαι τη μάνα σου. (παρομοίωση - σύγκριση)