Σύγχρονος αθλητισμός (Θεωρία)
Στο κείμενο γίνεται αναφορά στους Ολυμπιακούς αγώνες που έγιναν στη Ρώμη το 1960. Το άθλημα που περιγράφειαι είναι ο μαραθώνιος και συγκεκριμένα η προσπάθεια ενός Αιθίοπα να διακριθεί και να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους προκειμένου να δείξει σε όλο τον κόσμο ότι αυτός αλλά και οι υπόλοιποι Αφρικανοί είναι ικανοί. Μετά από τη νίκη του, κατάφερε αυτό που επιθυμούσε, όλοι να μιλούν για τους αθλητές αφρικανικής προέλευσης και τις τρομερές τους ικανότητες στον μαραθώνιο.
Τελικές και Συμπερασματικές Προτάσεις
Οι προτάσεις που περιέχουν τον σκοπό της κύριας πρότασης και αρχίζουν με τους τελικούς συνδέσμους να, για να λέγονται τελικές (από τη λέξη τέλος = σκοπός) προτάσεις.
Οι πορτάσεις που περιέχουν ένα συμπέρασμα, στο οποίο καταλήγει η κύρια πρόταση και ξεκινούν με τους συμπερασματικούς συνδέσμους ώστε, έτσι που, άρα λέγονται συμπερασματικές προτάσεις.
Οι Αυτοπαθείς Αντωνυμίες
Αυτοπαθείς λέμε τις Αντωνυμίες που δείχνουν ότι το ίδιο πρόσωπο που ενεργεί, είναι αυτό που δέχεται και το αποτέλεσμα της ενέργειας.
Π.χ. Δεν μπορώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου.
Προσέχει πολύ τον εαυτό της.
Οι Αυτοπαθείς αντωνυμίες δεν έχουν Ονομαστική και Κλητική.
| Ενικός Αριθμός | |||
| α΄ Πρόσωπο | β΄ Πρόσωπο | γ΄ Πρόσωπο | |
| Γεν. | του εαυτού μου | του εαυτού σου | του εαυτού του του (της) |
| Αιτ. | τον εαυτό μου | τον εαυτό σου | τον εαυτό του (της) |
| Πληθυντικός Αριθμμός | |||
| α΄ Πρόσωπο | β΄ Πρόσωπο | γ΄ Πρόσωπο | |
| Γεν. |
του εαυτού μας ή των εαυτών μας |
του εαυτού σας ή των εαυτών σας |
του εαυτού τους ή των εαυτών τους |
| Αιτ. |
τον εαυτό μας ή τους εαυτούς μας |
τον εαυτό σας ή τους εαυτούς σας |
τον εαυτό τους ή τους εαυτούς τους |
Οι Οριστικές Αντωνυμίες
Η φράση ο ίδιος - η ίδια - το ίδιο και το επίθετο μόνος - μόνη - μόνο χρησιμοποιούνται ως Οριστικές Αντωνυμίες. Δείχνουν ότι κάποιο πρόσωπο, ζώο ή πράγμα ξεχωρίζει από κάποιο άλλο του ίδιου είδους.
Το μόνος - μόνη - μόνο συνοδεύεται πάντα και από τον αδύνατο τύπο της προσωπικής αντωνυμίας.
Όταν το επίθετο μόνος - μόνη - μόνο συνοδεύεται από άρθρο, τότε είναι επίθετο και όχι αντωνυμία.
π.χ. Ήρθε μόνος του να με βρει : Οριστική Αντωνυμία Ο μόνος που δεν ήρθε ήταν ο Παντελής : Επίθετο
Αντίθετα όταν το ίδιος - ίδια - ίδιο δε συνοδεύεται από άρθρο, τότε είναι επίθετο.
π.χ. Μου μίλησε η ίδια η συυγραφέας : Οριστική Αντωνυμία Ο Κωστής είναι ίδιος ο πατέρας του : Επίθετο.
Η αύξηση των ρημάτων
Όταν κλίνεται ένα ρήμα, στον Παρατατικό και στον Αόριστο προστίθεται στην αρχή του ρήματος ένα έ. Αυτό το έ λέγεται αύξηση.
Πότε μπαίνει η αύξηση ;
α) η αύξηση μπαίνει μόνο όταν τονίζεται, π.χ. έτρεχα, έτρεχες, έτρεχε, έτρεχαν, ενώ χάνεται όταν δεν τονίζεται, π.χ. τρέχαμε, τρέχατε.
β) η αύξηση μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από σύμφωνο (πιάνω), ενώ δεν μπαίνει όταν το ρήμα αρχίζει από φωνήεν ή δίψηφο (αυ, ευ κ.τ.λ.), π.χ. ιδρύω > ίδρυα, εύχομαι > ευχόμουν(α), αισθάνομαι > αισθανόμουν(α).
γ) η αύξηση βρίσκεται στην αρχή του ρήματος (έπιανα, έπιασα) και λέγεται εξωτερική αύξηση.
Όμως μερικά σύνθετα ρήματα με πρώτο συνθετικό πρόθεση (εκ, δια, εν, συν, κ. ά.) έχουν την αύξηση στην αρχή του δεύτερου συνθετικού και ποτέ στην πρόθεση. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται εσωτερική αύξηση.
π. χ. διαγράφω - διέγραψα, εκφράζω - εξέφρασα, διαρρέω - διέρρευσα, διαφεύγω - διέφυγα
Η εσωτερική αύξηση διατηρείται μόνο στο ά, β', και γ' ενικό πρόσωπο ενικού και στο γ' πρόσωπο πληθυντικού του παρατατικού και αορίστου, όπου δηλαδή η συλλαβή τονίζεται.