Η ΜΟΥΣΙΚΗ:
00:00 Κουαρτέτο Εγχόρδων Νο.14 (Ο Θάνατος και η Κόρη) - Αντάντε Κον Μότο
07:25 Τρίο για Πιάνο Νο.2 - Αντάντε Κον Μότο
13:35 Σονάτα για Πιάνο σε Σολ Ματζόρε - Μενουέτο
18:35 Εμπρομπτί, Έργο 90 - Νο.3
21:04 Μουσικές Στιγμές - Νο.3
23:07 Κουιντέτο (Η Πέστροφα) - Θέμα και Παραλλαγές
26:50 Κύκνειο Άσμα - Σερενάτα
30:50 Άβε Μαρία
ΦΡΑΝΤΣ ΣΟΥΜΠΕΡΤ (1797-1828)
Ήταν Αυστριακός συνθέτης. Γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου του 1797, σε ένα προάστιο της Βιέννης. Μεγαλώνοντας δίπλα σε έναν πατέρα που ήταν δάσκαλος μουσικής, ο Σούμπερτ μυήθηκε σε αυτήν από πολύ μικρός και ήδη σε ηλικία 11 ετών, συμμετείχε στην Παιδική Χορωδία του Βασιλικού Παρεκκλησίου, όπου και παρέμεινε μέχρι τα 13 του χρόνια, ενώ ταυτόχρονα σπούδαζε βιολί και πιάνο. Μεγαλώνοντας, σπούδασε επίσης Παιδαγωγικά και άσκησε το επάγγελμα του δασκάλου για μια 4ετία. Ωστόσο, η μουσική τον απορρόφησε ολοκληρωτικά και γρήγορα εγκατέλειψε τη θέση του στο σχολείο, για να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου σε αυτήν. Εγκαταλείποντας τη θέση του δασκάλου, το 1818, και αφού κατά την τετραετία που είχε προηγηθεί, είχε ήδη συνθέσει κάποια από τα μεγαλύτερα έργα του, μεταξύ αυτών και κάποια από τα πιο γνωστά λυρικά του τραγούδια, ο Σούμπερτ συνέχισε να συνθέτει διαρκώς, ζώντας παράλληλα μια μποέμικη ζωή. Από το 1820 ζούσε μόνιμα στη Βιέννη, όπου και είχε αρχίσει να γίνεται δημοφιλής, κυρίως μέσα από τις γνωστές του Σουμπερτιάδες, τις μουσικές βραδιές κατά τις οποίες ο ίδιος συνόδευε στο πιάνο ερμηνευτές, που τραγουδούσαν τα τραγούδια του. Το 1823, χτυπήθηκε από ένα ανίατο αφροδίσιο νόσημα της εποχής. Το γεγονός αυτό τον επηρέασε σημαντικά, οδηγώντας τον σταδιακά σε βαριά κατάθλιψη. Ταυτόχρονα, λόγοι οικονομικοί τον ανάγκασαν να εργαστεί και πάλι ως δάσκαλος, προκειμένου να επιβιώσει. Το 1828, στην ήδη κλονισμένη υγεία του, προστέθηκε ένας τυφοειδής πυρετός, που τελικά τον οδήγησε και στο θάνατο, σε ηλικία μόλις 31 ετών. Τα τελευταία του λόγια ήταν “ιδού, ιδού το τέλος μου”. Παρά το γεγονός ότι ο Σούμπερτ υπήρξε κυρίως γνωστός για τα τραγούδια του (λίντερ), στην πολύ σύντομη διάρκεια της ζωής του συνέθεσε πολυάριθμα έργα οργανικής μουσικής (συμφωνίες, κουαρτέτα εγχόρδων, σονάτες για πιάνο, πιανιστικά κομμάτια , λειτουργίες, ορατόρια και όπερες), για τα οποία αναγνωρίστηκε πολύ αργότερα ως μία από τις σημαντικότερες μουσικές φυσιογνωμίες του 19ου αιώνα.
(στοιχεία από : Τρελό σχολείο )