Η Μουσική:
Μεσσίας - Αλληλούια
Μουσική των Νερών – Αλά Χόρνπαϊπ
Κοντσέρτο για Άρπα – Αλέγκρο Μοντεράτο
Κοντσέρτο για Όργανο (Ο Κούκος και το Αηδόνι) – Λαργκέτο/Αλέγκρο/Λαργκέτο
Κοντσέρτο Γκρόσο Όπους 6, Νο. 6 - Μουζέτ
Κοντσέρτο για Τρομπέτα – Λάργκο/Βιβάτσε
Σολομών – Η Είσοδος της Βασίλισσας του Σαββά
Μουσική για τα Βασιλικά Πυροτεχνήματα - Χαρά
Κοντσέρτο για Όμποε - Αλέγκρο
Ξέρξης – Ποτέ δεν ήταν μια Σκιά
Σουίτα για Τσέμπαλο - Σαραμπάντε
ΓΚΕΟΡΓΚ ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΧΑΙΝΤΕΛ (1685-1759)
Ο Γκεόργκ Φρήντριχ Χαίντελ ήταν Γερμανός συνθέτης της εποχής του Μπαρόκ που διακρίθηκε κυρίως για τα ορατόριά του. Γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1685 στο Χάλλε της Γερμανίας, την ίδια χρονιά με τον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Από νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη κλίση στη μουσική, αν και ο πατέρας του δεν επιθυμούσε να γίνει ο γιος του μουσικός. Από νωρίς όμως ξεκίνησε μαθήματα εκκλησιαστικού οργάνου. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν στην ηλικία των 11 ετών και το 1702, από σεβασμό στην επιθυμία του, γράφτηκε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου του Χάλλε, ενώ εργαζόταν παράλληλα και ως οργανίστας στον καθεδρικό ναό της πόλης. Τον επόμενο χρόνο μετακόμισε στο Αμβούργο, όπου εργάστηκε ως βιολονίστας στην ορχήστρα της τοπικής όπερας, θέση που εγκατέλειψε όμως προκειμένου να περιοδεύσει στην Ιταλία κατά την περίοδο 1706-10. Εκεί ήρθε σε επαφή με μερικούς από τους σπουδαιότερους Ιταλούς συνθέτες της εποχής, όπως τον Αλεσσάντρο Σκαρλάττι και τον γιο του Ντομένικο. Στην Ιταλία συνέθεσε αρκετά μουσικά έργα, ενώ την ίδια περίοδο ο Χαίντελ άρχισε να γνωρίζει διεθνή αναγνώριση. Στα τέλη του 1710 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Αγγλία. Εκεί άλλαξε και το όνομά του και το προσάρμοσε, χρησιμοποιώντας το από κει και πέρα επίσημα στην αγγλική γραφή. Το 1712 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αγγλία, όπου συνέχισε τη σταδιοδρομία του ως θεατρικός επιχειρηματίας. Το 1737 οδηγήθηκε σε χρεοκοπία, γεγονός που συνοδεύτηκε από μία επιδείνωση της υγείας του και προσωρινή παράλυση του δεξιού χεριού του, πιθανώς εξαιτίας ενός εγκεφαλικού επεισοδίου. Μετά την ανάρρωσή του, ξεκίνησε να συνθέτει το δημοφιλέστερο ορατόριο του, τον «Μεσσία», που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 13 Απριλίου του 1742 στο Δουβλίνο. Από το 1751 άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης που οδηγούσαν σταδιακά στην τύφλωσή του. Πέθανε το Πάσχα του 1759 και η ταφή του έγινε με τιμές στο Αβαείο Γουέστμινστερ.
(στοιχεία από : Τρελό σχολείο )