Δες το βίντεο, απόλαυσε τις μαγευτικές εικόνες από τη Βενετία και την Ιταλία γενικότερα και άκου την παιχνιδιάρικη μουσική του Βιβάλντι!
Η Μουσική:
Οι Τέσσερις Εποχές (Άνοιξη) (RV 269) - Αλέγκρο
Οι Τέσσερις Εποχές (Καλοκαίρι) (RV 315) - Πρέστο
Οι Τέσσερις Εποχές (Φθινόπωρο) (RV 293)- Αλέγκρο
Οι Τέσσερις Εποχές (Χειμώνας) (RV 297)- Λάργκο
Κοντσέρτο Για Δύο Μαντολίνα (RV 532) - Αντάντε
Κοντσέρτο Για Μαντολίνo (RV 425) - Αλέγκρο
Κοντσέρτο Για Φαγκότο (RV 484) - Αλέγκρο Πόκο
Κοντσέρτο Για Φλάουτο (Η Καρδερίνα) (RV 428) - Καντάμπιλε
Κοντσέρτο Για 4 Βιολιά (Αρμονικός Οίστρος) (RV 580) - Αλέγκρο
Γκλόρια (RV 589)- Γκλόρια Ιν Εξέλσις Ντέο
Ο Θρίαμβος Της Ιουδίθ (RV 644) - Σάλβε Ινβίκτα Τζουντίθα Φορμόζα
ΑΝΤΟΝΙΟ ΒΙΒΑΛΝΤΙ (1678-1741)
Ο Αντόνιο Βιβάλντι γεννήθηκε στη Βενετία το 1678. Από μικρός έμαθε βιολί από τον πατέρα του Τζιοβάνι Μπατίστα Βιβάλντι, που ήταν κουρέας, ίσως και φούρναρης αλλά και αξιόλογος βιολιστής και μουσικός. Το 1703 ο Αντόνιο χειροτονήθηκε ιερέας και σύντομα απέκτησε το παρατσούκλι «Ο κόκκινος παπάς», εξαιτίας του χρώματος των μαλλιών του. Τον ίδιο χρόνο διορίστηκε καθηγητής βιολιού και αρχιμουσικός σε ένα ορφανοτροφείο θηλέων όπου συνέθεσε πάρα πολλά έργα για τις μαθήτριες του ορφανοτροφείου. Αφιερώθηκε αποκλειστικά στη μουσική και όχι στα θρησκευτικά του καθήκοντα. Συνέθετε πυρετωδώς και έγινε γνωστός έξω από τα στενά όρια της Βενετίας. Από το 1718 ταξίδευε διαρκώς, Ρώμη, Μιλάνο, Πράγα, για να παρουσιάζει τα έργα του, έχοντας ως βάση του τη Μάντοβα. Με την πάροδο του χρόνου, η δημοτικότητά του στη Βενετία άρχισε να υποχωρεί και ο Βιβάλντι, απογοητευμένος από τους συμπατριώτες του, ξενιτεύτηκε στη Βιέννη το 1741. Ένα μήνα αργότερα έφυγε από τη ζωή πάμπτωχος, έχοντας σπαταλήσει όλη του την περιουσία. Παρόλο που έγραψε μεγάλο αριθμό έργων -850 περίπου-, ανάμεσά τους πάρα πολλές όπερες -περίπου 20 σώζονται σήμερα- και απέκτησε μεγάλη φήμη όσο ζούσε, λίγο μετά τον θάνατό του ξεχάστηκε κι αυτός κι η μουσική του. Έπρεπε να περάσουν δύο αιώνες περίπου για να ανακαλύψει ο κόσμος και πάλι τη μουσική του, να βρεθούν χαμένες παρτιτούρες του και να παιχτεί η μουσική του στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου. Σήμερα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες της εποχής του Μπαρόκ.
(στοιχεία από : Τρελό σχολείο )