01.01 Φυσικοί Αριθμοί

Για να μετρούμε μεγέθη (π.χ μήκος, βάρος, χρόνο κ.λπ.) ή για να κάνουμε πράξεις και υπολογισμούς χρησιμοποιούμε ειδικά σύμβολα, τους αριθμούς.

Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι για να παραστήσουν τους αριθμούς χρησιμοποιούσαν γράμματα του αλφαβήτου. Π.χ. για να γράψουν τον αριθμό 13, οι αρχαίοι Έλληνες έγραφαν ιγ, ενώ οι Ρωμαίοι ΧΙΙΙ.

Ειδικά σύμβολα που παρίσταναν αριθμούς χρησιμοποίησαν πρώτοι οι Ινδοί (περίπου στο 350 π.Χ) και από αυτούς τα πήραν οι Άραβες. Από τους Άραβες αυτά τα σύμβολα μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη και γι' αυτό ονομάστηκαν αραβικοί αριθμοί.

Φυσικοί λέγονται οι αριθμοί που ξεκινούν από το 0 και φτάνουν στο άπειρο (δηλαδή, δεν τελειώνουν ποτέ).

Κάθε φυσικός αριθμός διαδέχεται τον προηγούμενό του που διαφέρει κατά 1, εκτός από το 0 που δεν έχει προηγούμενο φυσικό αριθμό. Π.χ. Ο αριθμός 5 διαδέχεται τον αριθμό 4 και είναι μεγαλύτερος του κατά 1, ο αριθμός 58 διαδέχεται τον αριθμό 57 και είναι μεγαλύτερος του κατά 1 κ.λπ.

Κάθε ψηφίο σ' έναν αριθμό έχει τη δική του αξία (Μονάδες, Δεκάδες, Εκατοντάδες κ.λπ.).

Κάθε ψηφίο διαβάζεται ανάλογα με τη θέση του στον αριθμό. Το ψηφίο μηδέν (0) δεν διαβάζεται, αλλά γράφεται για να κρατά τα άλλα ψηφία στη σωστή τους θέση και δηλώνει ότι λείπουν οι μονάδες της θέσης που κατέχει.

Στους αριθμούς που έχουν περισσότερα από τρία ψηφία, για λόγους ευκολίας στην ανάγνωση, χωρίζουμε με μία τελεία κάθε τριάδα ψηφίων, αρχίζοντας από τις μονάδες (δεξιά).

Έτσι, θα γράψουμε τον αριθμό 7015902 χρησιμοποιώντας τις τελείες διαχωρισμού: 7.015.902