04.03 Τα ζώα της εξοχής (21/11/2024)

Ο Μπετόβεν αγαπούσε πολύ τη φύση και γι αυτό επισκεπτόταν πολύ συχνά την εξοχή. Την "Ποιμενική Συμφωνία" την έγραψε το 1807/1808 σε ηλικία 37 χρόνων, όταν η κώφωσή του προχωρούσε με πολύ γρήγορο ρυθμό. Δεν μπορούσε να ακούσει τις φωνές των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων ή το ψιθύρισμα του ανέμου στα δέντρα.Ένιωθε όμως έντονα μέσα του τη φωνή του ανέμου, το τραγούδι που λένε τα σύννεφα, τις μελωδίες που συγκλονίζουν ουρανό και γη. Τραγουδά στη μουσική του τις δυνάμεις της φύσης αλλά και τις απλές χαρές των χωρικών.

«Με ρωτάς από πού παίρνω τις ιδέες μου», είπε κάποτε ο Μπετόβεν σε ένα φίλο του. «Δεν μπορώ να σου πω ακριβώς.. Οτιδήποτε θα μπορούσε να εμπνεύσει έναν ποιητή... έξω στον καθαρό αέρα, στα δάση, ενώ περπατώ αργά τη νύχτα ή νωρίς το πρωί... Τις αρπάζω στα χέρια μου, τις μεταφράζω σε ήχους που τριγυρίζουν έντονα γύρω μου μέχρι να τις γράψω σαν νότες στο χαρτί...»

Φύλλο Ακρόασης της "Ποιμενικής Συμφωνίας"

1.	Με τρομακτική μανία έρχεται η καταιγίδα.
2.	Μια μακρινή βροντή ακούγεται στα βιολοντσέλα και στα κοντραμπάσα.
3.	Οι πρώτες σταγόνες της βροχής ακούγονται στα βιολιά.
4.	Όλα τα μέσα της ορχήστρας χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν συγκλονιστικά τις αστραπές και τις βροντές.
5.	Τα 2 τρομπόνια και το πίκολο με τους διαπεραστικούς τους ήχους μιμούνται το μανιασμένο άνεμο. Ιδιαίτερα πετυχημένο είναι το σφύριγμα του αέρα (στα φλάουτα και στα πίκολο) και τα ζιγκ-ζαγκ της αστραπής (στα έγχορδα).
6.	Τέλος, με τρέμολο στα έγχορδα και ήχους που γίνονται διαρκώς πιο ασθενικοί - σχεδόν ψιθυριστοί η ορμητική αλλά σύντομη καταιγίδα απομακρύνεται.
7.	Πέφτουν οι τελευταίες σταγόνες της βροχής.
8.	Οι ουρανοί καθαρίζουν, ο ήλιος λάμπει και το φλάουτο εκτελεί μια κλίμακα που οδηγεί στον ύμνο του βοσκού. Τα ζώα που έχουν βγει από τις φωλιές τους, οι άνθρωποι και γενικά όλα τα πλάσματα της φύσης, ευχαριστούν το Δημιουργό με έναν ύμνο.

Γραμματική

Οριστικό και αόριστο άρθρο

Το άρθρο είναι η μικρή κλιτή λέξη που μπαίνει μόνο μπροστά από ονόματα (ουσιαστικά ή επίθετα, αλλά και μετοχές που λειτουργούν ως επίθετα και αντωνυμίες) και αναφέρεται σε πρόσωπα ή πράγματα είτε με συγκεκριμένη είτε με γενική και αόριστη σημασία. Έτσι, στη γλώσσα μας υπάρχουν δύο άρθρα, το οριστικό και το αόριστο:

οριστικό άρθρο: ο, η, το	Το χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε για ένα συγκεκριμένο, γνωστό και ορισμένο πρόσωπο, ζώο ή πράγμα.	Ο σκύλος του αδελφού μου είναι εκείνο το μαύρο λυκόσκυλο.
αόριστο άρθρο: ένας, μια, ένα	Το χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε για ένα πρόσωπο, ζώο ή πράγμα *γενικά και αόριστα*, για κάτι που δεν το ορίζουμε, δεν το ονομάζουμε είτε γιατί δε θέλουμε είτε γιατί δεν το γνωρίζουμε.	*Μια* μέρα (= κάποια μέρα, γενικά) είδα στον δρόμο έναν παλιό συμμαθητή μου (κάποιον συμμαθητή μου που δεν τον ονομάζω).

Η κλίση του άρθρου Το οριστικό και το αόριστο άρθρο έχουν τρία γένη και κλίνονται -το οριστικό και στους δύο αριθμούς, ενώ το αόριστο μόνο στον ενικό αριθμό - ως εξής:

	Oριστικό άρθρο			Aόριστο άρθρο
Ενικός αριθμός
Ονομ.	ο	η	το	ένας	μια	ένα
Γεν.	του	της	του	ενός	μιας	ενός
Αιτ.	τον	τη(ν)	το	έναν	μια(ν)	ένα
Κλητ.	—	—	—	—	—	—
Πληθυντικός αριθμός
Ονομ.	οι	οι	τα	—
Γεν.	των	των	των
Αιτ.	τους	τις	τα
Κλητ.	—	—	—

Παρατηρήσεις

Τόσο το οριστικό όσο και το αόριστο άρθρο βρίσκονται πάντα στο ίδιο γένος, στον ίδιο αριθμό και στην ίδια πτώση με το όνομα που συνοδεύουν.
Στην αιτιατική του ενικού το θηλυκό οριστικό άρθρο τη(ν) διατηρεί το τελικό ν όταν η λέξη που ακολουθεί αρχίζει από φωνήεν ή από τα σύμφωνα κ, π, τ, / μπ, ντ, γκ, τα, τσ, τζ / ξ, ψ. Π.χ. την καρέκλα αλλά τη γυναίκα σε κάθε άλλη περίπτωση το χάνει.
Τα αντίστοιχα αρσενικά, όμως, τον και έναν διατηρούν πάντα το τελικό ν, για να αποφεύγεται η σύγχυση με το ουδέτερο οριστικό και αόριστο άρθρο (το, ένα). Π.χ. τον νέο (άνθρωπο), αλλά το νέο (είδηση) έναν νέο (άνθρωπο), αλλά ένα νέο (είδηση)
Αυτό ισχύει πάντα για τον γραπτό λόγο, ενώ στον προφορικό το τελικό ν προφέρεται μόνο στις περιπτώσεις που ακολουθούν φωνήεντα ή τα κ, π, τ, / μπ, ντ, γκ, τα, τσ, τζ / ξ, ψ.
Συχνά τα οριστικά άρθρα που αρχίζουν από -τ- ενώνονται με την πρόθεση -σε- σε μία λέξη, και έτσι σχηματίζονται τα εμπρόθετα άρθρα στου, στον, στης, στη(ν), στους, στις, στα κ.λπ.
Το ένας, μια, ένα, εκτός από αόριστο άρθρο, χρησιμοποιείται και ως αριθμητικό, όταν αριθμούμε (καταμετρούμε) κάτι.
π.χ. Ο Γιώργος έχει έναν σκύλο και δύο ρότες.

Γραπτός λόγος

Η συνέντευξη

Τι είναι η συνέντευξη ;

Συνέντευξη (συν + έντευξη [από το αρχαίο ρ. εντυγχάνω = συναντώ τυχαία]) είναι η συνομιλία κατά την οποία ένα πρόσωπο απαντά στις ερωτήσεις ενός άλλου, που έχει τον ρόλο του δημοσιογράφου, και κατ’ επέκταση είναι το κείμενο της συνομιλίας αυτής.

Σκοπός της συνέντευξης είναι να πάρουμε πληροφορίες για ένα θέμα (γεγονός, τόπο, πρόσωπο κ.λπ.) μέσω των ερωτήσεων που απευθύνουμε ως δημοσιογράφοι σ’ ένα συγκεκριμένο, ειδικό επί του θέματος, πρόσωπο.

Πώς οργανώνουμε μια συνέντευξη ;

Προκειμένου να οργανώσουμε μια συνέντευξη, ακολουθούμε τα εξής βήματα:

α) Επιλέγουμε το βασικό θέμα της συνέντευξης (π.χ. η ζωή στην πόλη, η ζωή στο αγρόκτημα κ.λπ.), καθώς και το πρόσωπο στο οποίο θα απευθυνθούμε και το οποίο θεωρούμε ειδικό επί του θέματος.

β) Προετοιμάζουμε τις ερωτήσεις που θα κάνουμε στο πρόσωπο αυτό. Στο στάδιο αυτό πρέπει να προσέξουμε τα εξής:

Το είδος των ερωτήσεων	Οι ερωτήσεις πρέπει να είναι σύντομες και σαφείς, ώστε το πρόσωπο στο οποίο απευθυνόμαστε να τις κατανοεί εύκολα.
Τη σειρά των ερωτήσεων	Ξεκινάμε με εύκολες και γενικές ερωτήσεις και προχωράμε σταδιακά σε πιο σύνθετες και εξειδικευμένες.
Το ύφος των ερωτήσεων	Το ύφος μας πρέπει να είναι ανάλογο με το πρόσωπο στο οποίο απευθυνόμαστε (την ηλικία του, την ιδιότητά του, τη σχέση μας μαζί του). Έτσι, π.χ. σε έναν συμμαθητή μας χρησιμοποιούμε απλό και φιλικό ύφος, του μιλάμε στον ενικό αριθμό, ενώ σ’ έναν άγνωστό μας ενήλικα χρησιμοποιούμε επίσημο και τυπικό ύφος, του μιλάμε στον πληθυντικό.

γ) Καταγράφουμε προσεκτικά την απάντηση σε κάθε ερώτηση, είτε κρατώντας σημειώσεις είτε ηχογραφώντας τη συνομιλία (π.χ. μ' ένα κασετόφωνο).

δ) Συνθέτουμε το κείμενο της συνέντευξης με τη μορφή διαλόγου, προσέχοντας στις απαντήσεις να γράψουμε τα λεγάμενα του προσώπου όσο πιο πιστά γίνεται, χωρίς όμως τα λάθη που συχνά γίνονται στον προφορικό σγο.

paixnidia quiz