ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ
Σύνθετες λέξεις με α' συνθετικό προθέσεις
Πολλές από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε στη γλώσσα μας είναι σύνθετες, προέρχονται δηλαδή από τη συνένωση άλλων, απλών λέξεων. Από τις χιλιάδες σύνθετες λέξεις που υπάρχουν, πολλές έχουν α΄ συνθετικό προθέσεις (άκλιτες λέξεις που μπαίνουν μπροστά από τα ονόματα ή τα επιρρήματα, για να φανερώσουν μαζί τους τόπο, χρόνο, αιτία, ποσό, τρόπο κ.λπ.).
Οι προθέσεις που χρησιμοποιούνται στη σύνθεση των λέξεων μπορούν να χωριστούν σε δύο «ομάδες»:
α) σ’ αυτές που υπήρχαν στην αρχαία ελληνική γλώσσα και εξακολουθούν και σήμερα, στη νεοελληνική γλώσσα, να χρησιμοποιούνται ως προθέσεις και τις οποίες συναντάμε και μόνες τους στον λόγο.
β) σ’ αυτές που υπήρχαν στην αρχαία ελληνική γλώσσα και δε χρησιμοποιούνται πια μόνες τους στον λόγο, αλλά μόνο στη σύνθεση των λέξεων.
Έτσι στη σύνθεση χρησιμοποιούνται:
Οι προθέσεις της νεοελληνικής γλώσσας |
|
αντί, η οποία παίρνει τη μορφή αντ- ή ανθ- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
αντιγράφω (αντί + γράφω), αντέχω (αντί + έχω), ανθελληνικός (αντί + ελληνικός) |
από , η οποία παίρνει τη μορφή απ- ή αφ- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
απογραφή (από + γραφή), απαγορεύω (από + αγορεύω), αφηγούμαι (από + ηγούμαι [αρχ. ρήμα]) |
κατά, η οποία παίρνει τη μορφή κατ- ή καθ- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
καταγράφω (κατά + γράφω), κατέρχομαι (κατά + έρχομαι), καθαγιάζω (κατά + αγιάζω), καθησυχάζω (κατά + ησυχάζω) |
μετά , η οποία παίρνει τη μορφή μετ- ή μεθ-' όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
μεταφέρω (μετά + φέρω), μετέχω (μετά + έχω), μέθοδος (μετά + οδός) |
παρά, η οποία παίρνει τη μορφή παρ- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν |
παραβλέπω (παρά + βλέπω), παρακαλώ (παρά + καλώ), πάροδος (παρά + οδός)
|
προς |
προσδένω (προς + δένω), προσέχω (προς + έχω), πρόσοδος (προς + οδός) |
Το τ στις προθέσεις κατά, μετά, αντί γίνεται θ (οπότε έχουμε καθ , μεθ-, ανθ·). και το π στις προθέσεις από, επί, υπό γίνεται φ (οπότε έχουμε αφ-, εφ-, υφ-) όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν που στο παλιό πολυτονικό σύστημα γραφής της γλώσσας μας έπαιρνε δασεία.
Οι προθέσεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
|
ανά, η οποία παίρνει τη μορφή αν- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
ανατρέχω (ανά + τρέχω), ανέρχομαι (ανά + έρχομαι) |
αμφί |
αμφιβάλλω (αμφί + βάλλω), αμφιθέατρο (αμφί + θεάτρο) |
διά, η οποία παίρνει τη μορφή δι- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
διαφέρω (διά + φέρω), δίοδος (διά + οδός) |
εκ, η οποία παίρνει τη μορφή εξ- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
εκτροφή (εκ + τροφή), έξοδος (εκ + οδός) |
εν, η πρόθεση αυτή αλλάζει συχνά μορφή ανάλογα με το σύμφωνο από το οποίο αρχίζει η επόμενη λέξη και γίνεται: εγ-, όταν π επόμενη λέξη αρχίζει από κ, γ, χ ελ-, όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από λ εμ-, όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από β, μ, π, φ ή ψ ερ-, όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από ρ |
ενισχύω (εν + ισχύω), ένθερμος (εν + θερμός), ένταση (εν + τάση), εγκρίνω (εν + κρίνω), εγγράφω (εν + γράφω), έγχρωμος (εν + χρώμα), έλλειψη (εν + λείπω), έμβλημα (εν + -βλήμα), έμμεσος (εν + μέσος), έμπειρος (εν + πείρα), έμφραγμα (εν + -φράγμα), έμψυχος (εν + ψυχή) έρρυθμος (εν + ρυθμός) |
επί, η οποία παίρνει τη μορφή επ- ή εφ- αν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν |
επιλέγω (επί + λέγω), επαυξάνω (επί + αυξάνω), εφαρμόζω (επί + αρμόζω) |
εις |
εισάγω (εις + άγω), είσοδος (εις + οδός) |
περί |
περιβάλλω (περί + βάλλω), περιορίζω (περί + ορίζω) |
προ |
προβάλλω (προ + βάλλω), προέρχομαι (προ + έρχομαι) |
συν, Η πρόθεση αυτή αλλάζει συχνά μορφή ανάλογα με το σύμφωνο από το οποίο αρχίζει η επόμενη λέξη και γίνεται: συγ-, όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από κ, γ, χ. συλ-, όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από λ. συμ-, όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από β, μ, π, φ ή ψ. συρ-, όταν π επόμενη λέξη αρχίζει από ρ. συσ-. όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από σ. και μετά ακολουθεί φωνήεν συ- (το ν χάνεται), όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από ζ, ξ, σκ, σπ, στ, σφ, σχ. |
συνέρχομαι (συν + έρχομαι), σύνταγμα (συν + τάγμα), σύνδεσμος (συν + δεσμός), σύνθεση (συν + θέση), σύγκρυο (συν - κρύο), συγγράφω (συν + γράφω), συγχαίρω (συν + χαίρω) συλλέγω (συν + λέγω) συμβαίνω (συν + βαίνω), συμμετέχω (συν + μετέχω), συμπολίτης (συν + πολίτης), συμφέρω (συν + φέρω), συμψηφίζω (συν + ψηφίζω), συρρέω (συν + ρέω) συσσωρεύω (συν + σωρεύω) σύζυγος (συν + ζυγός), σύξυλος (συν + ξύλο), σύσκεψη (συν + σκέψη), συσπουδάζω (συν + σπουδάζω), συστεγάζομαι (συν + στεγάζομαι), συσφίγγω (συν + σφίγγω), συσχετίζω (συν + σχετίζω) |
υπέρ |
υπερβάλλω (υπέρ + βάλλω), υπεραρκετός (υπέρ + αρκετός) |
υπό, η οποία παίρνει τη μορφή υπ- ή υφ- όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. |
υποστηρίζω (υπό + στηρίζω), υπέδαφος (υπό + έδαφος), υφήλιος (υπό + ήλιος) |
Σύνθετα με περισσότερες από μία προθέσεις
Πολλές λέξεις της γλώσσας μας μπορεί να είναι σύνθετες όχι μόνο με μία αλλά και με δύο ακόμα και με τρεις προθέσεις.
π.χ. υπεκφεύγω (υπό + εκ + φεύγω), επεξεργάζομαι (επί + εκ + εργάζομαι), αντεπεξέρχομαι (αντί + επί + εκ + έρχομαι).
ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Κείμενα βιβλιοπαρουσίασης
Βιβλιοπαρουσίαση είναι η παρουσίαση ενός βιβλίου, που στόχο έχει να το κάνει πιο γνωστό στο κοινό, ώστε να το διαβάσουν όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι – αποτελεί δηλαδή μια μορφή προβολής - διαφήμισης του βιβλίου.
Τα στοιχεία μιας βιβλιοπαρουσίασης |
|
Η ταυτότητα του βιβλίου |
Εδώ αναγράφονται συγκεκριμένα στοιχεία για το βιβλίο όπως: · ο τίτλος του · ο συγγραφέας του · το είδος του (π.χ. βιογραφία, ιστορικό, επιστημονικό, παιδική λογοτεχνία κ.ά.) · ο μεταφραστής (αν είναι έργο ξένου συγγραφέα που έχει μεταφραστεί) · ο εικονογράφος (αν περιέχει εικόνες) · ο εκδοτικός οίκος που το έχει εκδώσει · ο τόπος και ο χρόνος έκδοσης. |
Το περιεχόμενο του Βιβλίου |
Αναφέρεται περιληπτικά η υπόθεση του βιβλίου - παρουσιάζονται οι ήρωες, ποιες καταστάσεις αντιμετωπίζουν, πού και πότε διαδραματίζονται τα γεγονότα κ.λπ., χωρίς όμως να αποκαλύπτεται το τέλος της ιστορίας. |
Η κριτική του βιβλίου |
Αυτός που γράφει τη βιβλιοπαρουσίαση εκφράζει τη γνώμη του για το βιβλίο (θετική ή αρνητική). Εδώ μπορούμε να προσθέσουμε και μια αριθμητική κλίμακα ή χαρακτηρισμούς για την αξιολόγηση του βιβλίου (βλ. το σχετικό έντυπο στη σελ. 48 του Βιβλίου του Μαθητή). |
Επιπλέον στοιχεία
Συχνά οι βιβλιοπαρουσιάσεις δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά. Στην περίπτωσή αυτή:
- αναφέρεται και η τιμή πώλησης του βιβλίου και ο αριθμός των σελίδων του.
- περιλαμβάνεται π εικόνα του εξωφύλλου του βιβλίου ή κάποια χαρακτηριστική εικόνα του, αν είναι εικονογραφημένο.
Συγγραφή σεναρίου
Σενάριο είναι η γραπτή απόδοση ενός έργου (συνήθως κινηματογραφικού ή τηλεοπτικού), που περιλαμβάνει την υπόθεση και τους διαλόγους των προσώπων καθώς και όλες τις οδηγίες για τους τεχνικούς και τους ηθοποιούς.
Για να γράψουμε ένα σενάριο, πρέπει να προσέξουμε τα εξής:
α) Στο αριστερό μέρος της σελίδας γράφουμε τα ονόματα των προσώπων, χωρίς να χρησιμοποιούμε παύλες διαλόγου.
β) Γράφουμε τις σκηνοθετικές οδηγίες μέσε σε παρενθέσεις. Οι οδηγίες αυτές αφορούν τόσο τη στάση, τη συμπεριφορά, τις κινήσεις, τον τρόπο ομιλίας των προσώπων (π.χ. Σηκώνεται όρθιος απότομα και μιλάει δυνατά) όσο και τον χρόνο, τη διαμόρφωση του χώρου, τον φωτισμό κ.λπ. (π.χ. Είναι νύχτα και το δωμάτιο φωτίζεται αχνά από ένα μικρό λαμπάκι νυχτός στον τοίχο).
Για τη μορφή ενός σεναρίου βλ. το κείμενο της σελ. 50 του Βιβλίου Μαθητή.