 |
 |
|
 |
Μετά από τα κατοικίδια με το κείμενο αυτό μιλάμε για τα ζώα της εξοχής. Τέτοια μπορούμε να ονομάσουμε τα ζώα που ζουν έξω από το σπίτι είτε σε σταύλο ή σε στάνη είτε ελεύθερα στη φύση.
Στο κείμενο γίνεται ένα λογοπαίγνιο με τη φράση "ποιμενική ασυμφωνία". Ο πατέρας εννοεί το πόσο αταίριαστο είναι να βρίσκονται στο αυτοκίνητο η οικογένεια μαζί με το κατσικάκι.
Η έκφραση θυμίζει την "Ποιμενική Συμφωνία" που είναι μουσικό έργο του Μπετόβεν. Ο Μπετόβεν υπήρξε ένας λάτρης της φύσης, ο οποίος πέρναγε αρκετή ώρα της μέρας του σε περιπάτους στην εξοχή. Πολλές φορές έφευγε από τη Βιέννη για να εργαστεί στην εξοχή. Οι πρώτες του σημειώσεις για την Ποιμενική βρέθηκαν το 1802. Η σύνθεσή της έγινε ταυτόχρονα με μία από τις γνωστότερες και πιο θυελλώδεις συμφωνίες του, την 5η. Και οι δύο παρουσιάστηκαν την ίδια μέρα, στο θέατρο της Βιέννης, στις 22 Δεκεμβρίου το 1808. Ο συνθέτης είπε για την 6η Συμφωνία ότι «είναι περισσότερη εκφραστική από τη ζωγραφική».
Ο Μπετόβεν αγαπούσε πολύ τη φύση και γι αυτό επισκεπτόταν πολύ συχνά την εξοχή. Την "Ποιμενική Συμφωνία" την έγραψε το 1807/1808 σε ηλικία 37 χρόνων, όταν η κώφωσή του προχωρούσε με πολύ γρήγορο ρυθμό. Δεν μπορούσε να ακούσει τις φωνές των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων ή το ψιθύρισμα του ανέμου στα δέντρα.Ένιωθε όμως έντονα μέσα του τη φωνή του ανέμου, το τραγούδι που λένε τα σύννεφα, τις μελωδίες που συγκλονίζουν ουρανό και γη. Τραγουδά στη μουσική του τις δυνάμεις της φύσης αλλά και τις απλές χαρές των χωρικών.
«Με ρωτάς από πού παίρνω τις ιδέες μου», είπε κάποτε ο Μπετόβεν σε ένα φίλο του. «Δεν μπορώ να σου πω ακριβώς.. Οτιδήποτε θα μπορούσε να εμπνεύσει έναν ποιητή... έξω στον καθαρό αέρα, στα δάση, ενώ περπατώ αργά τη νύχτα ή νωρίς το πρωί... Τις αρπάζω στα χέρια μου, τις μεταφράζω σε ήχους που τριγυρίζουν έντονα γύρω μου μέχρι να τις γράψω σαν νότες στο χαρτί...»
| 1. | Με τρομακτική μανία έρχεται η καταιγίδα. |
| 2. | Μια μακρινή βροντή ακούγεται στα βιολοντσέλα και στα κοντραμπάσα. |
| 3. | Οι πρώτες σταγόνες της βροχής ακούγονται στα βιολιά. |
| 4. | Όλα τα μέσα της ορχήστρας χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν συγκλονιστικά τις αστραπές και τις βροντές. |
| 5. | Τα 2 τρομπόνια και το πίκολο με τους διαπεραστικούς τους ήχους μιμούνται το μανιασμένο άνεμο. Ιδιαίτερα πετυχημένο είναι το σφύριγμα του αέρα (στα φλάουτα και στα πίκολο) και τα ζιγκ-ζαγκ της αστραπής (στα έγχορδα). |
| 6. | Τέλος, με τρέμολο στα έγχορδα και ήχους που γίνονται διαρκώς πιο ασθενικοί - σχεδόν ψιθυριστοί η ορμητική αλλά σύντομη καταιγίδα απομακρύνεται. |
| 7. | Πέφτουν οι τελευταίες σταγόνες της βροχής. |
| 8. | Οι ουρανοί καθαρίζουν, ο ήλιος λάμπει και το φλάουτο εκτελεί μια κλίμακα που οδηγεί στον ύμνο του βοσκού. Τα ζώα που έχουν βγει από τις φωλιές τους, οι άνθρωποι και γενικά όλα τα πλάσματα της φύσης, ευχαριστούν το Δημιουργό με έναν ύμνο. |
Το Οριστικό και το Αόριστο Άρθρο
