ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Περιγραφή εξωτερικού χώρου
Για να περιγράφουμε έναν εξωτερικό χώρο (το τοπίο, π.χ., μιας λίμνης, μιας θάλασσας, μιας ακρογιαλιάς, ενός βουνού, μιας πόλης, μιας πλατείας κ.λπ.), αναφέρουμε συνήθως τα εξής:
Στοιχεία περιγραφής |
Παράδειγμα |
Τα γενικά χαρακτηριστικά του χώρου |
Μόλις πάτησα στην επιφάνεια της Σελήνης, έμεινα έκπληκτος από το μοναδικό θέαμα που αντίκρισα. Ο ουρανός ψηλά ήταν κατάμαυρος και ένα απέραντο γκρίζο τοπίο χωρίς ίχνος ζωής απλωνόταν μπροστά μου. Απόλυτη σιωπή και ερημιά. |
Τα αντικείμενα που βλέπουμε, από τα πιο κοντινά στα πιο μακρινά |
Το ξερό χώμα ήταν σπαρμένο από μικρές και μεγάλες πέτρες ακανόνιστου σχήματος, σαν ελαφρόπετρες. Κοιτάζοντας πιο μακριά, διέκρινα δεκάδες κρατήρες, άλλους μικρούς και ρηχούς και άλλους τεραστίους σαν μεγάλες πεδιάδες, όπου σχηματίζονταν ολόκληρες οροσειρές. Και πίσω απ’ όλα αυτά, εκεί που έμοιαζε να τελειώνει ο ορίζοντας, φαινόταν να λάμπει μες στο μαύρο σκοτάδι ο γαλάζιος πλανήτης μας, η Γη. |
Τις πιο χαρακτηριστικές λεπτομέρειες |
Προχωρώντας αργά κι ανάλαφρα, σαν να χόρευα στον αέρα, πλησίασα έναν κρατήρα. Ήταν ένα τεράστιο κυκλικό βαθούλωμα, που καλυπτόταν από στερεοποιημένη λάβα και μέσα σ' αυτό ξεχώριζαν κάποιοι μικροί χαμηλοί λόφοι. Και λίγο πιο πέρα απ’ αυτόν ξεχώριζαν κάτι μεγάλα αυλάκια, ρωγμές του εδάφους σαν λαμπερές λωρίδες, που πήγαιναν προς όλες τις κατευθύνσεις. |
Τις ομοιότητες και τις διαφορές με ανάλογους χώρους |
Έχοντας δει προηγουμένως κάποιες φωτογραφίες από το έδαφος του Άρη, σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή πόσο μοιάζουν τα δυο αυτά ουράνια σώματα: μια απέραντη έρημος είναι και τα δύο, με ανώμαλο έδαφος γεμάτο παράξενα πετρώματα και βουνά- μόνο που το έδαφος του Άρη έχει εκείνο το χαρακτηριστικό κοκκινωπό χρώμα που τον ξεχωρίζει από τους άλλους πλανήτες. |
Τα συναισθήματα που μας προκαλεί η θέα του χώρου αυτού |
Ή θέα του σεληνιακού τοπίου μού προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, καθώς ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ μια απέραντη έκταση χωρίς ίχνος νερού και ζωής. Και όταν αντίκριζα ψηλά τον θεοσκότεινο ουρανό με τη γαλάζια Γη στο βάθος του, δέος πλημμύριζε την ψυχή μου μπροστά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. |
Παρατηρήσεις
- Η περιγραφή κατά κανόνα:
- ξεκινάει με μια γενική εντύπωση - γενικό χαρακτηρισμό του χώρου, που αποδίδεται με επίθετα (π.χ. ωραίος, εντυπωσιακός, επιβλητικός, σκοτεινός κ.ά.).
- ακολουθεί πορεία από το γενικό στο ειδικό, από την παρουσίαση γενικών εικόνων σε πιο λεπτομερειακές.
- Στην περιγραφή κάποιου χώρου μπορούμε να αναφέρουμε επίσης, αν γνωρίζουμε πληροφορίες για την ιστορία του.