Πληροφορίες για το κείμενο
Το άρθρο αναφέρεται σε μια έρευνα που έγινε για το ερώτημα “πού θα θέλατε να ταξιδέψετε;” Παραθέτονται τα αποτελέσματα και μερικές απαντήσεις.
Πότε βάζουμε διαλυτικά ;
Tα διαλυτικά σημειώνονται για να δείξουμε ότι ένα φωνήεν προφέρεται ξεχωριστά από το διπλανό του, π.χ. παιδάκια - παϊδάκια.
Στις λέξεις με υι βάζουμε διαλυτικά για να ξεχωρίσουμε την προφορά τους (π.χ. μυϊκός) από την προφορά του υι στις λέξεις υιοθεσία και υιοθετώ.
Στις λέξεις με ιυ δε βάζουμε διαλυτικά γιατί ποτέ δεν προφέρονται τα δύο φωνήεντα μαζί, π.χ. διυλίζω.
Όταν το προηγούμενο φωνήεν έχει τόνο, δε χρειάζονται διαλυτικά, π.χ. γάιδαρος.
Η χρήση της Γενικής
Η γενική πτώση μπορεί να χρησιμοποιηθεί κυρίως με δύο τρόπους:
α. Συμπληρώνει το νόημα του ρήματος και είναι έμμεσο αντικείμενο π.χ. Η μαμά δε βαριόταν να μου λέει παραμύθια.
β. Συμπληρώνει ένα ουσιαστικό στο νόημά του δηλώνοντας :
Υποκείμενο μιας ενέργειας π.χ. Η επιστροφή του Γιάννη
Αντικείμενο μιας ενέργειας π.χ. Το δυνατό κτύπημα της πόρτας από τον Μιχάλη ενόχλησε τους γείτονες
Κτήση (δηλ. σε ποιον ανήκει κάτι) π.χ. το ποδήλατου του Σταύρου
Τόπο π.χ. τα όρια του γηπέδου
Χρόνο π.χ. θα γιορτάασουμε του χρόνου
Μια ιδιότητα ή ένα χαρακτηριστικό π.χ. τα ζώα της ζούγκλας
Αιτία π.χ. η χαρά της επιστροφής.
Περιεχόμενο π.χ. ο κάδος των απορριμμάτων
Μέτρηση π.χ. ένα χωράφι είκοσιι στρεμμάτων
Σκοπό π.χ. το κουταλάκι του γλυκού
Αξία π.χ. η αγορά ήταν της τάξης των πέντε χιλιάδων ευρώ
Ένα σύνολο που διαιρείται π.χ. τα αγόρια του σχολείου