02.21 Η ζωή στα ποτάμια και τις λίμνες της Ελλάδας

Στη σύγχρονη εποχή έχει αυξηθεί η ανάγκη κατανάλωσης γλυκού νερού. Απαιτούνται όλο και περισσότερες ποσότητες νερού :

• για την ύδρευση,
• για τη συστηματική άρδευση των αγροτικών καλλιεργειών,
• για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και
• για άλλες δραστηριότητες του ανθρώπου.

Πού χρησιμοποιείται το νερό	Καθημερινή χρήση του νερού μέσω της ύδρευσης	Πότισμα χωραφιών	Χρήση του νερού για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας

Το νερό των ποταμών και των λιμνών κινδυνεύει από :

• Από την αλόγιστη χρήση του, δηλαδή τη σπατάλη.
• Από τη ρύπανση από επικίνδυνες και βλαβερές ουσίες.
• Από τη μόλυνση από παθογόνους μικροοργανισμούς.

Το γλυκό νερό είναι πολύτιμο στη ζωή μας και επειδή μπορεί κάποια στιγμή να τελειώσει, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε με φειδώ :

• Να κάνουμε δηλαδή οικονομία στη χρήση του.
• Να προσέχουμε να μην το μολύνουμε.
• Να προσέχουμε να μην το ρυπαίνουμε.

Πολλές φορές είναι απαραίτητο να αποθηκεύουμε το νερό των ποταμών και να μην το αφήνουμε να φτάνει ως τη θάλασσα αναξιοποίητο. Γι' αυτό κατασκευάζουμε :

• τεχνητές λίμνες,
• φράγματα
• και μικρές δεξαμενές.

Στη χώρα μας έχουν δημιουργηθεί αξιόλογες τεχνητές λίμνες. Επίσης, κατασκευάστηκαν φράγματα για τη συγκέντρωση του νερού, το οποίο χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για ύδρευση ή άρδευση.

Τέτοιες είναι οι λίμνες που δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο, για να αποθηκεύεται νερό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί :

• Για άρδευση, όπως η λίμνη Κερκίνη στη Μακεδονία και η λίμνη Πηνειού στην Πελοπόννησο.
• Για ύδρευση, όπως η λίμνη του Μόρνου και η λίμνη του Μαραθώνα στη Στερεά Ελλάδα.
  
• Για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, όπως η λίμνη του Λάδωνα, του Λούρου, του Ταυρωπού (Πλαστήρα), των Κρεμαστών, του Καστρακίου, του Πολύφυτου και του Άραχθου.

Λίμνη Ταυρωπού ή Πλαστήρα	Λίμνη Κρεμαστών	Λίμνη Καστρακίου	Λίμνη Πολυφύτου	Λίμνη Άραχθου

Στη χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια πολλές λίμνες αποξηράνθηκαν. Οι αιτίες που οδήγησαν στην αποξήρανση ήταν το μεγάλο πρόβλημα της ελονοσίας (αρρώστια που προερχόταν από τα κουνούπια των λιμνών) και οι μεγάλες ανάγκες για καλλιεργήσιμη γη.

• Στη Στερεά Ελλάδα βρισκόταν η μεγάλη λίμνη της Κωπαΐδας. Αποξηράνθηκε το 1889, για να γίνει καλλιεργήσιμη έκταση.
• Στην Ήπειρο βρισκόταν η λίμνη Αχερουσία (γνωστή ως είσοδος του Άδη). Αποξηράνθηκε το 1950 για την καλλιέργεια βαμβακιού και ρυζιού.
• Στη Θεσσαλία βρισκόταν η μεγάλη, μα και πολύ σημαντική από οικολογική άποψη, λίμνη Κάρλα. Αποξηράνθηκε το 1960 για καλλιέργεια.

Και άλλες μικρότερες λίμνες σε όλη την Ελλάδα «χάθηκαν» από ανθρώπινες επεμβάσεις…